Nereden başlasam bilmiyorum. Çok değil 2 hafta önce herkes şampiyonluk şarkıları söylerken bir anda her şey tersine dönmüş gibi bir ortam yaratıldı. O derece kendimizden geçtik ki Burak’ın ipini bir maçta çekmekte sakınca görmedik. Aradan on yıllar geçti hala kendi değerimizi ıslıklamanın bize hiçbir faydası olmadığını öğrenemedik. Şenol Güneş dahi sorgulandı bu 2 hafta içinde. Oysa kimse sahaya intihar komandosu gibi çıkıp futbolcularımıza saldıran rakip takım oyuncularını konuşmuyor…Kaldı ki, mağlubiyet maalesef ileride de tadacağımız acı bir tecrübe. Ne zamanki oyuncularımız sahaya çıkarken onlara ” Bugün sonuç ne olursa olsun yarın da aynı şekilde sizinle beraber olacağız” duygusunu hissettirebiliriz, o zaman bu çeyrek asırlık aptal döngüden sıyrılabiliriz (bence) . Hala puan farkıyla lideriz. İkinciyle sahamızda oynayacağız ve henüz hiçbir şey kaybetmedik. Şimdi tekrar inanç tazeleme zamanıdır, tekrar ayağa kalkma zamanıdır bugün!
Trabzonspor için, şimdi değilse ne zaman?
Ganzilistv Sunar Yüksek sesle izleyin lütfen.
